qucaqlamaq

qucaqlamaq
【動】
抱く、 抱きしめる、 抱擁する
[ダク、 ダキシメル、 ホウヨウスル]

O, oğlunu qucaqladı. — 彼は息子を抱きしめた。


Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • qucaqlamaq — f. 1. Nəvaziş və mehribanlıq əlaməti olaraq birini qolları arasına alıb döşünə basmaq, ağuşuna almaq. Ana uşağını qucaqladı. – Məcid . . <Nadirin> bu cür tutulduğunu görüb ayağa qalxdı və uca səslə qarşılayaraq qucaqlayıb öpdü. B. T.. Güman …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qucaqlama — «Qucaqlamaq»dan f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qol — 1. is. 1. İnsan bədəninin, çiynin başından barmaqların ucuna qədər olan iki üzvündən hər biri. Sağ, sol qol. Qolunu qaldırmaq. – İzzət Əhmədin qolundan yapışıb gətirib oturtdu palaz üstə ki, oğlan rahatlansın. C. M.. <Telli> sol biləyini… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • basmartdamax — (Cəbrayıl) basmarlamaq, qamarlamaq, kobud şəkildə qucaqlamaq …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • sırmaşmağ — (Kürdəmir, Şamaxı) bir şeydən bərk yapışmaq, qucaqlamaq. – Nə sırmaşmısan mənə? (Şamaxı) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • ağuş — is. <fars.> Qucaq. <Tapdıq:> Bəs eylə isə gəl ağuşuma, qucaqlaşalım. C. C.. Biz onun <vətənin> ağuşunda göz açmışıq, – o bizim hamımızın əziz anamızdır. Ə. M.. // Məc. mənada. Madərləriniz etdi sizə mehrü məhəbbət; Ağuşi… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bağır — is. 1. Qaraciyər. 2. Ürək, qəlb mənasında. Ey Füzuli, ol sənəm əfğanıma rəhm eyləməz; Daşə bənzər bağrı, təsir eyləməz əfğan ona. F.. Edən qan qönçə tək bağrım o ləli abidar olmuş. Nəb.. Oxuduqca şirin şirin diliniz; Bağrım olur şana şana,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • boyun — is. 1. Başın bədənlə birləşən hissəsi. Yoğun boyun. Əyri boyun. Uzun boyun. Boynundan yapışmaq. 2. Paltarın, boğazı dövrələyən hissəsi. Paltonun boynu. Dik boyun. Köynəyin boynu dardır. 3. Arabaya və kotana qoşulan cüt heyvan (öküz, ya kəl).… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • çatmaq — 1. f. 1. Bir istiqamətdə gedərək nəzərdə tutulan yerə yetişmək; varmaq. Atlılar hələ dolamaları enməmiş, Məmməd bəylə Kiçikbəyim çaya çatmışdılar. Ç.. <Qərənfil xala> poçta çatdı, sovqat yeşiyinin üstünü yazdırdı. Ə. Vəl.. // Eyni mənada… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • döş — is. 1. Bədənin, boyundan qarına qədər olan ön hissəsi; köks, sinə. Döş qəfəsi. Döş əzələləri. – . . Ciyər sinənin içində olur ki, qutu kimi şeydir. Onun qabaq tərəfi döş sümüyü və qabırğalardır. H. Z.. Ayna islaq başını Ayazın döşünə qoydu. Ə. M …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dərağuş — <fars.> köhn.: dərağuş etmək – qucaqlamaq. Qarşısında ağ əlbəsədə Saranın xəyalı çiçəklərə yovuqlaşır, dərağuş edir, Bəhram çəkilir. C. C.. Dərağuş olmaq – qucaqlaşmaq. Gecə yenə Əmiraslan öz vaxtında gəldi qızın yanına. Qapıları, möhkəm… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”